Maria ho er ei Jomfru rein,
Som Gud vilde Miskunn visa.
Ho fodde ein Son forutan Mein.
Me honom lova og prisa.
Han hev oss alle fraa Syndi loyst,
Han give oss Troyst
Og Himmerikes Lisa!

Um Verdsens Meistrar saman kom, –
Det var so fager ei Stemna –:
Dei kunde hans Kjærleiks Loynlegdom
Med alt sitt Vit ikkje nemna.
For so er Jesus av Naaden full
Og tru som Gull,
Han sæla til oss vil emna.

Profetarne saag i Anden visst
Og kunde med Skil so læra,
At Jesus fraa Synd og Satans List
Vaar Frelsare vilde vera
Og fora oss fram til Himmelhamn,
Naar me hans Namn
I hjarteleg Tru vil æra.

Aa Jesse Rot og Davids Kvist
Og Jakobs ljose Stjerna!
Det er du Herre Jesus Krist,
Ditt Namn eg lovar so gjerna.
Du loyste naadeleg Verdi all
Fraa Adams Fall,
Du vil oss styra og verna.

Og um eg kunde kvart Tungemaal,
Um Skrifti til Grunns eg tydde,
Um Tunga mi so var gjord av Staal,
Og Englemaal meg prydde:
Eg fall paa mine Kue daa ned,
Med Bon og Bed
Til Jesus eg allstobt flydde.

Mine Synder er som Sand i Strand,
So mange som Sol i Strime.
Gud loyse meg ut or syndsens Band,
Og helst i Daudens Time!
Gud, lat meg aldri verta fortapt,
Som meg heve skapt,
Din Naade imot meg glime!